W barcelońskim Moco - Museum of Conteporary Art przeżyłam prawdziwy zachwyt. Wmurowało mnie...

Hipnotyzujące obrazy Chilijskiego artysty Guillermo Lorca wciągnęły mnie w bajkowy świat - trochę słodki, trochę okrutny, nasycony wyrazistym, barokowym światłem. Jest to świat pełen dwuznaczności; spokoju i niepokoju zarazem. Główną bohaterką jest niebieskowłosa, śliczna dziewczynka otoczona ptakami i zwierzętami – wielkimi kotami o żółtych oczach, panterami, łabędziami, gęsiami, psami, gorylami. Dziewczynka jest spokojna, nie widać w niej strachu, jest obojętna na czyhające wokół zagrożenia.

Ja bezpiecznie czuję się w roli widza - w galerii, jednak za nic nie chciałabym znaleźć się w namalowanej przez Lorcę rzeczywistości -  w stylowym wnętrzu ze zdewastowanymi martwymi naturami z owoców, z podłogą zalaną mlekiem, otoczona sforą hartrów, lub leżeć pod kołdrą z żywych gęsi z niebieskimi dziobami. W tym surrealistycznym świecie miesza się, niewinność, erotyzm, krew, mgła, sny, dzieciństwo, władza, czułość, przemoc, zabawa, piękno, śmierć i tajemnica. Te obrazy wciągają jak magiczne lustro, możemy spojrzeć prosto w oczy drapieżnikowi i tak trwać…Trudno oderwać wzrok od dzieł Guillermo Lorca namalowanych w stylu dawnych mistrzów. Uczta dla duszy!